Biegowe podsumowanie roku – rok 2013 w liczbach

Koniec grudnia to czas robienia podsumowań i tworzenia postanowień na przyszły rok. Przejrzałam swoje statystyki biegowe i stwierdziłam, że rok 2013 pod względem biegowym wyglądał całkiem dobrze ;) Żałuję tylko, że nie prowadziłam zapisów biegowych od początku roku – dziennik treningowy na stronie run-log prowadzę dopiero od 26 marca, a Endomondo używam od czerwca i nie zawsze go włączałam. Niemniej mój rok 2013 wyglądał następująco:

Let it snow!

źródło

Po zeszłorocznej zimie mam traumę. Zdawała się nie mieć końca i zaczęłam już nawet wierzyć w początek kolejnej epoki lodowcowej. Zdjęcie w rodzinnym albumie, kiedy to stoję po kolana w śniegu z koszyczkiem wielkanocnym, robi furorę. Co zaś się tyczy biegania, to też nie był to najlepszy czas na podwyższanie sobie poprzeczki – nie jestem zwolennikiem jazdy figurowej w swoim wykonaniu ani obijania sobie tyłka o podłoże.   

4 produkty, po które warto sięgnąć

Suszona żurawina

źródło

Osobiście dodaję ją do musli (jedzona oddzielnie jakoś mi nie smakuje). Zawiera dużo witaminy C i witamin z grupy B. Ta pierwsza pomoże nam się ustrzec przed przeziębieniem i zredukować bolesność mięśni po treningach, zaś te drugie (głównie witamina B1, B2 i B3), mają wpływ na metabolizm węglowodanów – zamieniają je w energię, co jest kluczowe u osób uprawiających sport. 

Zimowe motywatory

Wiem, że się powtórzę, ale muszę powiedzieć to jeszcze raz: nie lubię zimna. Ba -nie znoszę!  I będę to mówić do momentu, kiedy na termometrze nie pokaże się magiczne 25°C, a w kalendarzu nie będzie widniał napis MAJ. Generalnie podczas jesienno-zimowego sezonu nasza wyobraźnia jest w stanie podsunąć nam ogromną ilość wymówek, by zrezygnować z treningów, no bo przecież za oknem wiatr/śnieg/deszcz/mróz. Jednak są powody, dla których mimo wszystko przezwyciężam chęć pozostania w kocowym namiocie, podnoszę swój tyłek i zakładam buty biegowe.

"O czym mówię, kiedy mówię o bieganiu" - recenzja książki

źródło

Patent na rozwiązujące się sznurówki

  

           Od jakiegoś czasu borykam się z problemem notorycznie rozwiązujących się sznurówek i nieraz już narzekałam na to na blogu. Sytuacja ta pierwszy raz zdarzyła mi się podczas Dychy Drzymały i od tamtego czasu (niestety) była nieodłącznym elementem moich treningów, co doprowadzało mnie do białej gorączki. Rekord padł podczas ostatniego piątkowego biegu, kiedy to musiałam 6(!) razy przystanąć, by je zawiązać. 

WINGS FOR LIFE WORLD RUN

           O tym biegu słyszałam już jakiś czas temu i zwrócił moją szczególną uwagę. Stwierdziłam, że warto napisać o nim osobny post, bo chciałabym Was wszystkich szczerze zachęcić do udziału w nim. A czasu do zastanowienia jest jeszcze trochę, bo bieg odbywa się dopiero 4 maja przyszłego roku.