4. Luboński Bieg Niepodległości

Dystans: 10 km

Osiągnięty czas: 52:17

Pogoda – marzenie. Nie można chyba można sobie wyobrazić lepszych warunków do biegania o tej porze roku. I pomyśleć, że rok temu było 3st. Celsjusza i trzęsłam się z zimna. 

Ustawiliśmy się z A. razem w strefie czasowej, ale ustaliliśmy, że i tak będziemy biec osobno – A. chciał walczyć o dobry czas, a mi było to obojętne. Nawet nie mielibyśmy innej możliwości – po rozpoczęciu biegu bardzo szybko zgubiliśmy się w tłumie. Mieliśmy się zobaczyć dopiero na mecie. 

Taki doping mieliśmy na jednym z pierwszych zakrętów :D

Biegło mi się fatalnie. Łapały mnie skurcze, chciało mi się pić, brakowało mi tchu. Czułam, że moje łydki są jak z betonu. Trasa też nie należała do najłatwiejszych – było dość sporo podbiegów. To zdecydowanie nie był „mój dzień”. Wyczekiwałam oznaczenia na 5 km, bo byłam pewna, że będzie lepiej.

Lepiej nie było. Kto choć raz biegł w Luboniu, ten wie, co dzieje się między 7 a 8 km – przed nami był jeden wielki podbieg. Oj, doskonale pamiętałam go z zeszłorocznego biegu. Biegnąc patrzyłam się w asfalt, żeby nie widzieć, ile jeszcze trasy przede mną. Uff... Jakoś mi się udało.  Miałam ochotę ucałować banner z napisem „8 km”.

Po przebiegnięciu podbiegu. Foto: Robert Zieliński

Jeszcze tylko 400 metrów… Minęłam ostatni zakręt, widziałam już metę..., gdy nagle złapała mnie kolka. Próbowałam o niej nie myśleć i biec, biec, jeszcze troszkę. W końcu- meta! Ktoś założył mi medal, ktoś inny wręczył butelkę wody, na którą się rzuciłam. Po biegu od razu należało oddać chipa, którego miało się przyczepionego na bucie, ale nie byłam w stanie się schylić - musiałam najpierw chwilę się porozciągać. Dostałam też rogala marcińskiego, którego nawet nie uwieczniłam na zdjęciu, bo został pożarty w trybie natychmiastowym ;)

Byłam dumna, że dobiegłam, mimo złego samopoczucia. I szczęśliwa, że mam bieg już za sobą. Osiągnięty czas był dla mnie zagadką - mało brakowało, żebym nie położyła się na asfalcie i powiedziała, że dalej nie biegnę, a mimo to bieg ukończyłam w nieco ponad 52 minuty - bomba! :D 

Nagroda po biegu musi być - z A. zaopatrzyliśmy się w zapas rogali świętomarcińskich. Żeby mieć co spalać ;)